น้ำชาเลี้ยงน้ำเปล่าเป็นตัวแรกค่ะตอนนี้ก็อยู่ด้วยกันมา 15 ปีแล้ว ตอนนั้นน้ำชาอยากได้หมามากก็เลยช่วนแม่ไปที่โอโซโน่ ตรงสุขุมวิท ค่ะ  ตอนนั้นเราอยากได้หมามาเลี้ยงมากก็เลยช่วยแม่ไปที่นั้นทุกอาทิตย์ เพื่อที่จะไปเล่นกับเค้า จนเรารู้สึกถูกชะตากับหมาตัวนี้ค่ะ เราก็เลยขอแม่ ตอนนั้นแม่เค้าก็ไม่ให้เลี้ยง เพราะเค้าไม่ค่อยชอบสัตว์เลี้ยง เพราะเค้าเป็นคนที่ชอบตกแต่งบ้านก็เลยหวงพวกเฟอร์นิเจอร์ แล้วก็ไม่ชอบกลิ่นเหม็น ตอนนั้นน้ำชาขอแม่อยู่นานมากค่ะ ก่อนที่จะไปซื้อเค้ามาเลี้ยงก็ทานข้าวอยู่กับคุณแม่ก็ขอคุณแม่อีก ว่าเราอยากได้เค้าจริงๆ ชาอยากเลี้ยงหมามากชาไม่เคยเลี้ยงหมาเลย ชาอยากเลี้ยง แล้วชาเป็นคนที่รักหมามากเลยค่ะ คุณแม่ก็เห็นว่าชาอยากได้เค้ามาเลี้ยงจริงๆ แล้วก็มาหาทุกอาทิตย์เลย ตอนนั้นเราก็นั่งดื่มน้ำกันอยู่เป็นน้ำเปล่าค่ะ ก็เลยคิดว่าถ้าเราเลี้ยงหมาเราจะตั้งชื่อเค้าว่าน้ำเปล่า เพราะว่าเป็นตอนที่กำลังขอแม่อยู่ ก็เลยเป็นที่หมาของชื่อน้ำเปล่าค่ะ

 

น้ำแข็งนี้ชาได้มาเมื่อ 4 ปีที่แล้วเองค่ะไม่นานมาก ซึ่งห่างกับน้ำเปล่าเป็นสิบปีเลย ตอนแรกๆ เค้าก็จะไม่ถูกกันค่ะ ด้วยความที่อายุเค้าต่างกันมาก แล้วน้ำเปล่าชอบอยู่เงียบๆ นิ่งๆ มีโลกส่วนตัวแล้วเค้าก็จพติดชา ไม่ค่อยยุ่งกับใคร แต่อีกตัวจะเป็นเด็ก ก็จะมีนิสัยเด็ก วิ่งทั่วบ้าน ซน อีกตัวก็เลยแบบเค้าคงจะไม่โอเค (หัวเราะ) เค้าก็คงไม่โอเคที่เราเอาอีกตัววนึงเข้ามา แต่พอเค้าอยู้ด้วยกันไปนานๆ แล้วเค้าก็รักกันค่ะ เค้าก็เล่นกัน หลังจากนี้ก็คุยกับตัวเองไว้ว่าจะไม่เลี้ยงอะไรอีกแล้ว เราเป็นคนที่บ้างาน แล้วก็ชอบออกนอกบ้านทุกวัน แทบจะตลอดเวลา ช่วงเวลาที่เราได้อยู่กับเค้าก็คือช่วงเวลาที่เรากลับบ้านค่ะ ก็คุยกับเค้าประมาณครึ่งชั่วโมงเอง ซึ่งน้อยมาก น้ำชาก็เลยมีความรู้สึกว่า เราไม่ได้มีเวลาให้เค้า ไม่ได้พาเค้าไปเดินเล่น ก็เลยคิดว่าถ้าจบ 2 ตัวนี้เราจะพอแล้ว เพราะเราก็คิดถึงชีวิตของเค้าด้วย เราต้องมีเวลาให้เค้า การที่เราอยากเลี้ยงเพราะว่าเค้าน่ารัก ขนฟู น่ากอด เหมือนเราเห็นแกตัวไปเพราะเราต้องการแค่นั้น แต่เค้าต้องการเวลากับเรามากกว่านี้ ซึ่งเราให้เค้าไม่ได้ ไม่อยากเอาเค้ามาขังไว้ในบ้าน เรารักเค้ามากก็เลยคิดว่าพอแล้ว แต่น้ำชารักเค้ามาก คือเวลาที่เราเจอเรื่องไม่ดีมา หรือจิตตก เหงาหรือเศร้า ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรมาจาากข้างนอก พอเรากลับมาที่บ้านคือเค้าทำให้เราหายเลยแบบ 0% เลยค่ะ